وي در خاتمه تصريح كرد: خوشبختانه امروز كتاب براي هر كسي وجود دارد و الان هم كه ديگر از طريق اينترنتي روي موبايل و تبلت ها مي توان كتاب خواند كه البته من اين را خيلي نمي پسندم. كتاب را بايد گرفت، ورق زد، خواند و حفظش كرد تا يك رابطه مستقيم و با احساس با كتاب برقرار كرد. از طريق اينترنت هيچ واسطه اي  به اسم احساس در آن وجود ندارد. آن نويسندگاني كه آن كتاب ها را نوشتند جهان خود را، احساسات دروني خودشان را خواستند با ديگران در ميان بگذارند. فكر مي كنم خود كتاب مثل يك خط زيباست، شما فكر مي كنيد يك خط زيبا، يك نامه زبيا، يا يك تابلو زيباي خطاطي را نگاه مي كنيد هم چشم نواز است هم ظرافت و دقت و شعر و شعور پشت آن نهفته است، اما وقتي همين ها تايپ شده روي صفحه مانيتور مي آيد احساس ندارد، يك چيز يكنواخت مثل همين پيامك ها كه هر كس به هر كس مي دهد است. همه جملات عين هم هستند و هيچ احساسي و رابطه اي درون آن نيست، در نتيجه من فكر مي كنم مثل همان خط زيبا، كتاب ها پر از احساس هستند. البته احساس به مفهوم سانتي مانتالي نه، احساس به مفهوم آن عواطف مشترك بشري.